Elephant bathing

Welcome back in beautiful India!

Ik hoop dat je hebt genoten van m’n verhaal over Periyar National Park.
Want het is alweer tijd voor het volgende. Jaja, ik zit echt niet alleen maar op het toilet hoor!

We zijn van zaterdag 19 t/m dinsdag 23 maart in Ernakulam (beter bekend als Cochin ) geweest. En ondanks ik daar nog erg veel last heb gehad van maag- en darmkrampen hebben we ook echt leuke dingen beleefd.
We hebben genoten van een ondergaande zon bij de chinese fishing nets aan de kust van Fort Cochin. Deze netten worden te water gelaten en vervolgens door minimaal 4 man weer omhoog gehaald. Uiteraard in de hoop dat het helemaal vol zit met vis. Mirjam en ik hebben het even geprobeerd maar geloof dat dit m’n nieuwe job niet word. Ga ik liever de Sri Meenaskhi temple schilderen in Madurai.
De vissers vingen ook bot. Zij waren zo gastvrij om ons te laten proberen het net op te halen maar daar kregen zee en te magere tip voor naar hun zin. Helaas, zo’n rijke westerling is het soms ook genoeg met dat gestrooi.

Ook zijn we toeschouwers geweest van de Kathakali. Het is een heel oude manier van theater en typisch indiaas. De acteurs spelen een toneelstuk waarbij de expressies worden uitgedrukt met bewegingen van de ogen en handen. Uiteraard uitgerust met kostuums en make up (laatste keer dat ik zo gesminckt was, was bij kinderfeestje McDonalds). Op een schildpadden tempo werd het verhaal ook opgelezen door een vrouw die het met koeien (heilig dier; vandaar misschien) letters in een oud schriftje had gezet. En het vond plaats in een sort loods bij een woonhuis. Misschien was het juist wel alle eenvoud die het zo’n leuke ervaring maakte!

Op dinsdag zijn we ‘sochtends vroeg vertrokken naar Elephant training school in Kodanadu. We zouden daar in de vroege morgen de olifanten wassen. Altijd al een zo’n grote slurf willen schrobben!
De 1ste olifant die we aan zien komen is echt enorm. Dit zien we pas goed als er een stadbus naast rijdt die lager is dan de rug van de olifant. Gelukkig wordt ik gerust gesteld. Dit is de temple olifant en die gaan we niet wassen. Poeh…dat scheelt me weer een toiletbezoek (uit angst ditmaal).
Het wassen van de olifanten is een heel ritueel. Evenals onze foto’s. Want al gauw is onze chauffeur helemaal into the mood en ontpopt zich als een echte fotograaf. Leuk voor later! Hij heeft de ‘olifantenmannen’ wat geld gegeven en voor ik het weet sta ik met een schil van een cocosnoot de olifant achter z’n oor te schrobben (deze is voor de gelegenheid gelukkig wel gaan liggen).
“ Working at the carwash…lalalala…”
Wat mij betreft duurt de shower veel te kort (zou het warme water op zijn?).
Maar dit baantje komt zeker met stip binnen op nummer 1!!
De chauffeur biedt als extra optie aan om verder te rijden naar de watervallen. Gelukkig gaan we hier op in want ondanks dat het water slechts net zo hard stroomt als op een regenachtige dag uit onze westerse dakgoten, is het een heerlijk rustige en zonnige plaats (zie ik ook als ik ‘savonds na het douchen in de spiegel kijk).

Zeer voldaan gaan we terug naar ons hotel.