Treinen tot Moskou

Eindelijk is het zover! Vandaag, donderdag 5 april, vertrekken we voor ons eerste deel van de grote reis naar Beijing. Capelle Schollevaar - Moskou is ons eerste traject.
Bepakt en bezakt doen we aan de voordeur nog even een fotoshoot. De zelfontspanner doet goed z'n best maar het is lastig om alle bagage op de foto te krijgen. Laten we maar stoppen want straks missen we al onze eerste trein.

Op het station wacht ons een aangename verassing. Onze eigen fotograaf. Vaders komt ons nog even uitzwaaien. We zouden een trein eerder nemen om een beetje marge in te bouwen maar deze trein valt defect uit. Een goed begin.....of is dit gewoon typisch nederlands?

Mark moet duidelijk nog even wennen aan het lopen met z'n backpack. Uiteraard is z'n lengte daarbij niet in z'n voordeel en net voordat ik hem vast zie komen te zitten (ook nu sta ik achter hem), roep ik: "Mark, bukken!" (en ook nu volgt hij m'n commando op ;-))

Op Utrecht drinken we een bakkie (zijn al zolang onderweg!) en slaan we ons eerste diner voor de trein in. Laten we nog maar even wat lekkers nemen want straks zitten we misschien 37 uur aan de ontbijtkoek en cup a soup.

Het is even lastig om onze coupe te vinden en even krijgen we het warm als we onze Bettplatznummers bij 2 chinezen (die geen woord engels spreken) in de coupe zien staan. Gelukkig! Verkeerde wagon. Een klein uurtje later komen we, met de deur in huis vallend (we struikelen bijna over het russisch tapijt in de gang) in onze suite aan. We zijn blij dat we ons stekkie voor het komende traject hebben gevonden en eten met voldoening onze maaltijd. Althans voldoening? Het is even behelpen en voor ik het weet ligt m'n slasaus op Mark z'n broek. "Sorry......, hoeveel schone broeken heb je nog bij je?"

De reis verloopt voorspoedig. Helemaal als je je bedenkt dat alles lang duurt (naar het toilet gaan, eten, drinken, wassen, bed klaar maken etc.). Gelukkig hebben we nog wel even de tijd.....

In Brest gaan we over op een breed spoor wat inhoudt dat we van onderstel moeten wisselen. De trein wordt een soort hangar in gereden en binnen de kortste keren staan we op klosjes en schuift er een ander onderstel onder ons door. Het is heel apart om te zien zeker als je weet dat nagenoeg alles handmatig wordt verricht (coupes loskoppelen, onderstel demonteren, ander onderstel eronder en monteren, coupe's weer aan elkaar).
Tevens wordt er een restauratie wagon aangekoppeld waar we besluiten om ons 2de diner te nuttigen. Als we bij de provodnik vragen of hij onze coupe afsluit dan druk hij met een mes het slot dicht (gelukkig heeft de rest van passagiers in de coupe niet zo'n 'sleutel' en ook niet meegekeken.....ahum....).

Anyway, zoals je leest is er van alles te beleven in de trein. Ook het slapen is behelpen maar gelukkig voer je de hele dag niets uit dus erg moe wordt je ook niet.

Na 37 uur bereiken we het treinstation van Moskou. Tijdens de reis hebben we al gezien dat er sneeuw ligt. De provodnik heeft haar pyjama gewisseld voor bedrijfskleding inclusief bontmuts en dit bevestigd ons de kou hier in MosKOU. We stappen de trein uit......en kijken elkaar aan. YES, we zijn er!!! Op naar ons avontuur in Moskou.