Bromo met kakkerlak

Salam.

Vandaag staat de tweede treinreis op het programma. Deze gaat meer over oost Java dan de vorige en kenmerkt zich meer door koffie en rietsuikerplantages dan (terras) rijstvelden.
We hebben weer een kopje heerlijke drap koffie en de cake van vanochtend uit het hotel bestempelen we als appeltaart (slagroom denken we er zelf bij). Rob de Nijs op de achtergromd en gaan met die antieke trein (misschien express in batik stijl van gisteren).

Als we de straat van ons hotel met de bus indraaien is het net Intratuin. Misschien moet ik nog een plantje meenemen want ik weet niet hoe Mark zich aan het water-geef-schema houdt. We hebben een mooi hotel met perfect aangelegd en onderhouden tuin. Het onweert een beetje maar we besluiten om een rondje te wandelen met Celine en Gerrie. Regenjas aan en gaan.  We zijn wel wat gewend in Nederland.  En daar hoort natuurlijk ook een bakkie koffie bij (de lekkerste tot nu toe). Doet mn dagelijkse latte bij Eneco even vergeten. 

"Morgen" (vannacht eigenlijk) gaan we om 12 uur weg in busjes naar de Bromo vulkaan. We gaan daar de zonsopgang bekijken en naar de krater. We doen even 4 uurtjes slaap en dan gaat de wekker weer. Dit keer eindelijk eens laat. Als we aan de voet van de berg aankomen zien we dat we niet alleen zijn. Dat er zoveel mensen zo vroeg op staan?
We gaan verder met 5 jeeps, maar in het donker en de chaos heeft de gids hals werk om ons in verschillende jeeps te krijgen. Halverwege stappen we uit en gaan we lopend verder. De Cauberg is er niets bij en voor sommige mensen is het fijn dat we soms even stoppen. Jacob scheurt voorbij achterop de brommer....goed geregeld voor dat ouwetje.
Bovenaan krijgen we een plaatsje toegewezen en het wortel schieten kan beginnen. Voor niets gaat de zon op...in dit geval voor niets doen gaat de zon op.

Op de weg terug gaan we ontbijten.  In het cafeetje, waar amper ruimte is voor ons allen, staan 20 kartonnen boxen.  De mysterie box. Hopelijk hoeven we niet te koken voor eliminatie. Met een goed gevulde maag gaan we naar de krater.  We rijden vanuit vanaf het bergweggetje de open vlakte op.  Tot hier is in 2010 het lava gekomen.  De jeeps komen goed tot hun recht en bij ons zakt het ontbijt weer wat.  We gaan tot halverwege de berg waar we voorbij geschoten worden door opdringerige mannen met paarden die mensen naar boven brengen (zou Jacob de motor hebben verruild voor een paard?). Daarna verder met de trap.  Boven weer wat zwavellucht opsnuiven (facial hoef ik vanmiddag in de spaniet meer te doen) en we gaan terug naar de jeeps.
Op de terugweg staat er nog een jeep met zijn achterband in de greppel (even Apeldoorn bellen) maar wij komen veilig thuis.  Daar ben ik bijna niet met veilig want moeders geeft heel duidelijk aan helemaal niets meer te willen.  Ze gaat liggen en valt in slaap.  Zelf reserveer ik een massage en ga ook even op een oor (wel weer om half 5 de wekker maar dit keer in de middag).

Er staat voor de verandering een lange reisdag op het programma. Alhoewel....We komen al halverwege de middag aan in Kalibaru. Daar heeft de rest plantage tour en wij lekker niets. Moeders gaat met haar kont omhoog de tuin in (prachtig aangelegd) en ik 'kruip'  even met een Radler achter de tablet. Daarna drinken we nog even samen, een veel te sterke, bak en beseffen we dat dit de laatste dag op Java is. Helaas, het is ons goed bevallen (achteraf toch ook wel gewend aan het vroege opstaan). We eten wat met Celine en Gerrie en lopen nog een rondje in de tuin, geven de padden nog even zwemles (niet gehaald want ze konden niet meer dan 4 meter onder water) en gaan rustig naar huis. Maar daar moeten we direct in actie komen. We hebben een kakkerlak op de kamer. Gelukkig heb ik moeders bij me en die assisteert prima met het glaasje zetten.  Opgelost. Moeders, kan ook weer van je bucket list.

Selamat tinggal Java. Op naar Bali!