Indonesische educatie - deel 2

Even weer wat wetenswaardigheden over Indonesië en onze ervaringen hiermee.
Wist je dat (deel 2)...
...m'n hartslag nog niet boven de 100 is geweest tijdens deze zit-in-de-busreis;
...we nog niet veel honden hebben gezien maar degene die we gezien hebben als koning werden vervoerd (in de fietsyas achterop de brommer);
...de verkeersregelaars een schepnetje hebben om bij de voorrang gegeven chauffeurs hun tip binnen te hengelen;
...de oudere generatie ook niet zonder telefoon kan, , oeders pakt de telefoon op in het toilet;
...ze hier niet alleen de vuile was buiten hangen maar ook de vogelkooi;
...moeders in de trein extra lang over haar koffie doet omdat eerst de drap nog naar beneden moet zakken (gelukkig hebben we daar dan weer wel tijd voor);
...en dat we daar ook "appeltaart" bij hebben;
...dat er toch een ding beter geregeld is dan in Nederland: kaartcontrole met paspoort en vaste zitplaatsen in de trein;
...dat je de douchemuts uit het hotel prima als toilettas kan gebruiken;
...dat de wifi code bij hotel Purnama in Batu net op het papiertje van de fortune cookies leken.....en wij als wifi verslaafden maar blijven wensen;
...mijn tijdverschil met moeders zo'n 10 minuten bedraagt;
...dat moeders zelfs kan overgeven van water in de bus (weer een broek vuil);
...dat ik na dag 9 (waarvan 8 dagen voor 6 uur opgestaan) geen pap meer kan zeggen (dan maar rijst, dat past hier ook beter);
..dat we een tikkende tijdbom in de jeep hadden op weg naar de Bromo vulkaan (dat wad niet omdat we allemaal zo vermoeid waren dat het lontje heel kort was);
...dat de eerste Bintang Radler een feit is!!!!
...dat er nog veel mogen volgen!!!!!!